Begrippen

Een natuurlijke verbintenis is een niet rechtens afdwingbare verbintenis (artikel 6:3 lid 1 BW).

De prestatie blijft uit, zonder dat nakoming onmogelijk is. De debiteur komt te laat na.

Een obligatoire verbintenis is een overeenkomst waarbij bij twee of meer partijen wederzijdse verbintenissen ontstaan.

Het verrichten van een (deugdelijk) prestatie moet redelijkerwijze definitief onmogelijk worden gemaakt.

Als onrechtmatige daad worden aangemerkt een inbreuk op een recht en een doen of nalaten in strijd met een wettelijke plicht of met hetgeen volgens ongeschreven recht in het maatschappelijk verkeer beaamt, een en ander behoudens de aanwezigheid van een rechtvaardigingsgrond (art.6:12 lid 2 BW)

Eeen schuldenaar die een opeisbare vordering heeft op zijn schuldeiser, is bevoegd de nakoming van zijn verbintenis op te schorten tot voldoening van zijn vordering plaatsvindt, indien tussen vordering en verbintenis voldoende samenhang bestaat om deze opschorting te rechtvaardigen (art. 6:52 BW).

Een tekortkoming kan de schuldenaar niet worden toegerekend, indien zij niet is te verwijten aan zijn schuld, noch krachtens wet, rechtshandeling of in het verkeer geldende opvatting voor zijn rekening komt (art.6:75 BW).

Bij een resultaat verbintenis verplicht de schuldenaar zich ertoe een bepaald resultaat tot stand te brengen. Zodra dit resultaat niet wordt bereikt, pleegt de schuldenaar een tekortkoming.

De financiële compensatie van ideële schade (niet-vermogensschade).

Iedere tekortkoming in de nakoming van een verbintenis verplicht de schuldenaar de schade die de schuldeiser daardoor lijdt te vergoeden, tenzij de tekortkoming de schuldenaar net kan worden toegerekend (art.6:74 BW).